ดินสอของผม / My pencil

ผมมีดินสอที่ไม่ค่อยได้ใช้อยู่แท่งหนึ่ง

ผมวางเอาไว้บนโต๊ะของผม อยู่มาวันหนึ่งมีคนมาหยิบเอาดินสอของผมไปใช้

"ไม่มีคนใช้เหรอ ขอยืมก่อนแล้วกันนะ"

แล้วดินสอของผมก็ถูกนำไปยืมใช้ต่อๆกันอีกหลายต่อหลายคน

จนพวกเค้าลืมไปแล้วว่าเป็นดินสอ ของผม

"ขอยืมใชด้วยคนสิ"

"เอาสิเจ้าของเค้าไม่ได้ใช้"

พอมีคนใช้เยอะขึ้นจนแย่งกันใช้ ก็มีคนจัดคิวและเก็บค่าเช่าในการใช้ดินสอ ของผม

"ใครจะเอาไปใช้จ่ายค่าเช่าด้วยเดี๋ยวจัดคิวให้"

พวกเขาเอาดินสอ ของผม ไป วาด เขียน สิ่งต่างๆที่พวกเขาต้องการ

โดยที่พวกเขาก็ยังคงลืมว่าเป็นดินสอ ของผม

วันหนึ่งผมต้องการใช้ดินสอ ของผม วาดรูป ผมจึงขอดินสอผมคืน

"ผมอยากจะขอดินสอของผมคืนครับ

ผมจะเอาไปใช้วาดรูปให้ทุกคนครับ"

ผมถูกพวกเขาต่อว่า ว่าผม ไม่มีน้ำใจ

"ไม่มีน้ำใจเลย เห็นหรือเปล่าว่าเค้าใช้กันอยู่"

"ใช่! ใจดำ ที่สุดเลย"

"ทำไมคุณถึง งก แบบนี้แหล่ะ"

สุดท้ายผมก็ต้องยอมให้พวกเขายืมบางส่วนของดินสอ ของผม